ԱՌԱԿ ԱՆՀՆԱԶԱՆԴՈՒԹՅԱՆ ՄԱՍԻՆ
Մի եղբայր վանահորից վանքից երբեք չելնելու պատվեր էր ստացել, բացի անհրաժեշտության պարագայից: Իսկ նա, մշտապես այլևայլ պատճառներ գտնելով, վանահոր հրամանով քաղաք և ուրիշ տեղեր էր գնում, ուր որ հաճելի էր թվում իրեն:
Մի օր դիվահարի հանդիպեց և մարդկանց աղաչանքներից հարկադրվեց դևը հանել: Հրաժարվել չկարողանալով` եկավ դիվահարի մոտ և, ընթերցելով Հովհաննեսի Ավետարանի սկիզբն ու կատարելով այլ աղոթքներ, դիմեց դևին՝ ասելով.
– Սուրբ հնազանդության զորությամբ հրաման եմ տալիս քեզ, որպեսզի այս մարդուց ելնես:
Դևն այսահարի բերանով պատասխանեց.
– Սուրբ հնազանդության զորությամբ ի՞նչ ես կամենում հրամայել ինձ դու, որ երբեք ճշմարիտ հնազանդ չես եղել:
Եվ վանականն ամոթահար հեռացավ:
Այստեղից հայտնի է, որ եթե նա ճշմարտապես հնազանդ լիներ իր առաջնորդին, դևն էլ ստուգապես կհնազանդվեր իրեն:
Комментариев нет:
Отправить комментарий